Ísrael, þekkti ekki sinn vitjunartíma

Af þeim 5,4 milljónum Gyðinga sem byggja Ísrael í dag, eru einungis um það bil 15.000 sálir sem kosið hafa Krist sem frelsara sinn. 

 Vitandi þessar tölur, get ég þá leyft mér að draga þá ályktun að Ísraelsþjóðin sé ,,útvalin þjóð guðs,, enn þann dag í dag ?. Ef þessar mannfjöldatölur eru réttar er skynsamlegt af mér að halda því statt og stöðugt fram að þessi þjóð sé ennþá í því hlutverki sem Guð ætlaði henni, þegar aðeins eru um 0,28 % þjóðarinar viðurkennir Krist.

  Ég dáist að og met þessi 0,28 % þjóðarinnar mikills, en ég get þó ekki með góðu móti sagt að ég meti hin 99 % meira eða minna heldur en aðrar þjóðir,  og þó,  þeir eiga þá albestu hermenn sem heimurinn hefur uppá að bjóða, en er það komið af góðu.  

Er hægt að segja að þetta ríki sé undir vernd og blessun Guðs, sem frá stofnun 1948 hefur með kjafti, klóm og dyggri aðstoð Bandaríkjanna þurft að verja tilverurétt sinn gangnvart nágrönnum sínum dag og nótt.

Ég skrifa ekki svona færslu nema hafa Bók Bókana fyrir framan mig og enda þessa færslu á að benda á orð Jesú Krists sjálfs, þegar hann segir skýrum orðum að hlutverk Ísraels verði gefið öðrum í hendur. Lesið dæmisöguna um vondu vínyrkjana Matt 21:33-46.

Vondir vínyrkjar

33Enn sagði Jesús: „Heyrið aðra dæmisögu: Landeigandi nokkur plantaði víngarð. Hann hlóð garð um hann, gróf fyrir vínþröng og reisti turn, seldi hann síðan vínyrkjum á leigu og fór úr landi. 34Þegar ávaxtatíminn nálgaðist sendi hann þjóna sína til vínyrkjanna að fá ávöxt sinn. 35En vínyrkjarnir tóku þjóna hans, börðu einn, drápu annan og grýttu hinn þriðja. 36Aftur sendi hann aðra þjóna, fleiri en þá fyrri, og eins fóru þeir með þá. 37Síðast sendi hann til þeirra son sinn og sagði: Þeir munu virða son minn. 38Þegar vínyrkjarnir sáu soninn sögðu þeir sín á milli: Þetta er erfinginn. Förum og drepum hann og náum arfi hans. 39Og þeir tóku hann, köstuðu honum út fyrir víngarðinn og drápu hann.
40Hvað mun nú eigandi víngarðsins gera við vínyrkja þessa þegar hann kemur?“
41Þeir svara: „Hann mun vægðarlaust tortíma þeim vondu mönnum og selja víngarðinn öðrum vínyrkjum á leigu sem gjalda honum ávöxtinn á réttum tíma.“
42Og Jesús segir við þá: „Hafið þið aldrei lesið í ritningunum:
Steinninn sem smiðirnir höfnuðu
er orðinn að hyrningarsteini.
Þetta er verk Drottins
og undursamlegt í augum vorum.
43Þess vegna segi ég ykkur: Guðs ríki verður tekið frá ykkur og gefið þeirri þjóð sem ber ávexti þess. [ 44Sá sem fellur á þennan stein mun sundur molast og þann sem hann fellur á mun hann sundur merja.]“[2]

45Þegar æðstu prestarnir og farísearnir heyrðu dæmisögur Jesú skildu þeir að hann átti við þá. 46Þeir vildu taka hann höndum en óttuðust fólkið þar eð menn töldu hann vera spámann.

 Hvað er Kristur að segja þarna, annað en að láta það berlega í ljós að hlutverki Ísraels sem ,,Útvalinni þjóð Guðs,, sé lokið.

 Getur verið að Kristnir einstaklingar séu farnir að dá og dýrka verkfærið, sem þó brást, og varpa þannig skugga á sjálfann Smiðinn, sem þeir þó treysta á og binda allar sínar vonir við.

Megi algóður Guð blessa löndin fyrir botni Miðjarðarhafs og gefa þeim frið.



 


Strandarkirkja

 

Ennþá heita menn á Strandarkirkju. Samkvæmt munnmælum launar kirkjan áheitin.

Að svona texti skuli birtast í þjóðfélagi sem kallar sig kristið, hvernig í ósköpunum á kirkjan að fara að því að launa áheitin. Svona áheit fá mig alltaf til þess að hugsa til sölu aflátsbréfanna sem ónefnt trúarlegt stórveldi stóð fyrir hér á fyrri tímum, sú trúarstofnun kom því inn hjá auðtrúa, fávísum og ólestnum almúganum, að ef fólk borgaði pening til kirkjunnar fengi það niðurfellingu synda sinna og ef fólk borgaði aðeins betur gat fólk greitt fyrirfram, fyrir þær syndir sem það myndi drýgja í framtíðinni. Sorglegt finnst mér að Þjóðkirkjupresturinn séra Baldur Tetzel Kristjánsson skuli ekki sjá og finna þann rómverska ilm sem leggur af svona áheitum.  Málið væri allt annað og eðlilegra ef fréttin hefði verið eitthvað á þessa leið.

Ennþá heita menn á Guð. Samkvæmt munnmælum launar Guð áheitin.

Áheit á Guð getur verið á margan hátt, til dæmis get ég styrkt fjárhagslega og tekið að mér umkomulítið og munaðarlaust barn, sem engan á að og á allt sitt undir velvilja og þrautseigju samtaka á Íslandi sem heita ABC Barnastarf, bara smá dæmi. Svona í lokin væri gaman  (eða sorglegt) að vita eignir Strandarkirkju og hvort og þá hvað hún hefur látið gott af sér leiða.


mbl.is Enn er heitið á Strandarkirkju
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

GAMLA TESTAMENTIÐ HVAÐ ?

 

Kristinn,er kristinn og Guðhræddur einstaklingur, og setur allt sitt traust á Drottinn sinn og frelsara. Kristinn trúir því að Biblían sé eini leiðarvísirinn og sterkasta undirstaðan til fræðslu fyrir sig, á þeim vegi sem hann hefur valið sér, vegi til eilífs lífs.

Kristinn hefur Biblíuna ætíð innan seilingar og les hana þegar tími hans leyfir.

En Kristinn er ekki allshugar sáttur við sumt í Gamla Testamentinu.

Sköpunarsagan

Kristinn trúir því engan vegin að Guð sé svo almáttugur að hann hafi skapað Himinn og Jörð á sex dögum, honum finnst að sú saga sé frekar ævintýri eða kannski bara ljóð.

BURT MEÐ 1 MÓSEBÓK.

Samt trúir Kristinn því að Guð sé svo almáttugur, að Guð muni reisa hann upp frá dauðum á hinsta degi.

Gönguleið í gegnum haf

Hver trúir því eiginlega að Guð sé svo máttugur að hann stjórni vatni ? Ekki Kristinn !

BURT MEÐ 2 MÓSEBÓK

Samt trúir Kristinn því að Guð sé svo máttugur, að Guð taki á móti honum í Paradís eftir að lífi hans lýkur hér á jörðu.

Mósebækurnar allar

Á eftir því sem undan var lesið, tók Kristinn þá ákvörðun að dæma allar Mósebækurnar, ásamt Boðorðunum 10, sem skemmtilegar skáldsögur og dægrastyttingu, þrátt fyrir að Kristinn viti að þær bækur sé stór og veigamikill hluti þeirrar bókar sem gefur honum vitneskju um hvaða framtíð bíður hans, ef hann vill.

Jósúa, Dómara, Rutar................

Eftir handahófskenndan lestur og talsverðan þrýsting frá trúuðum vinum, ákveður Kristinn að hér eftir ætli hann ekki að velta sér meira upp úr Gamla Testamentinu, heldur horfa bara bjartsýnn og fullur trúar til framtíðar og snúa sér alfarið að Nýja Testamentinu, og að orðum og kenningum Jesú Krists sjálfs.

 

OG ÞÁ BYRJAR KRISTINN Á NÝJA TESTAMENTINU

 

Á blaðsíðu 1. (Matt 1:1) les Kristinn, glaður og fullur áhuga, ættartölu Jesú, er hún reyndar öll rakin til Gamla Testamentisins, en Kristinn ætlar nú samt að láta sér nægja Nýja Testamentið.

Á blaðsíðu 2.  (Matt 1:22) er vitnað í spádóm úr Gamla Testamentinu varðandi fæðingu Jesú, en honum Kristni virðist standa á sama, og kærir sig kollóttan, því að Nýja Testamentið er það sem heillar Kristinn.

Á blaðsíðu 3.  (Matt 3:3) er enn einn spádómurinn nefndur úr Gamla Testamentinu sem varðar Jóhannes Skírara.  Jæja já.

Á blaðsíðu 4.  (Matt 4:4) les hann Kristinn um það hvernig Jesú brást við, þegar Satan freistaði hans mörgum sinnum í eyðimörkinni, og Kristinn sá að Jesú svaraði alltaf,,,,,, RITAÐ ER,,,,,RITAÐ ER,,,,,,, hvar, hugsaði Kristinn, ætli þetta sé ritað sem Jesú var að vitna í.  Nú renna á Kristinn tvær grímur.!

Á blaðsíðu 5.  (Matt 5:17)  verður Kristni starsýnt á það sem Jesú sjálfur, sagði um Gamla Testamentið :

Ætlið ekki að ég sé kominn til að afnema lögmálið eða spámennina. Ég kom ekki til að afnema heldur uppfylla. 18Sannlega segi ég yður: Þar til himinn og jörð líða undir lok mun ekki einn smástafur eða stafkrókur falla úr lögmálinu uns allt er komið fram. 19Hver sem því brýtur eitt af þessum minnstu boðum og kennir öðrum það mun kallast minnstur í himnaríki en sá sem heldur þau og kennir mun mikill kallast í himnaríki.

 

HVAÐ ÆTLI KRISTINN HUGSI ?

ERT ÞÚ KRISTINN ?

                                                                                


Óbiblíulegur hræðsluáróður

 

Ef ég væri nýr í trúnni og leitandi eftir sannleikanum, hvert myndi ég snúa mér ?

 Ég myndi sjálfsagt leita til einhverra safnaðarpresta, fara á samkomur hjá viðkomandi og  kynna  mér  betur eilífðarmálin. Ég hugsa að ég hefði vit á því að bera saman að einhverju leiti kenningu safnaðarins annars vegar, og síðan því sem leiðavísir kristinna manna Biblían segir hinsvegar.

Ef ég myndi sætta mig við andrúmsloftið hjá þessum söfnuði, kæmi sennilega að því að ég myndi festa ráð mitt trúarlega séð og tæki fegins hendi því boði að gera þann söfnuð að mínum. 

Enn skelfingar ósköphefði ég orðiðsnöggur að standa upp, þótt blautur væri á bak við eyrun í trúnni, og forða mér á hlaupum frá prestinum, söfnuðinum og Guði ef einhver hefði sannfært mig um það, að ef ég myndi ekki haga mér skikkanlega og tæki einhver feilspor á lífsleiðinni þá myndi ég enda í helvíti og yrði þar píndur og brenndur, ekki bara í einn dag, heldur um alla eilífð.Ég myndi hugsa" Hvað er fólk að tala um það að Guð sé góður" 

Ef þessi kenning um eilífar kvalir í helvíti,, næði taki á mér, óreyndum í trúnni, er ég nokkuð viss um að ég myndi hætta fyrir fullt og allt sannleiksleit minni og koma burtu frá mér sem fyrst öllum væntingum, vonum og hugsunum, um Guð minn sem átti að vera algóður.

Hvað fær menn til þess að taka DÆMISÖGUNA um Lasarus og ríka manninn í 16 kafla Lúkasarguðspalls bókstaflega ?

Finnst fólki líklegt að menn geti talað saman um daginn og veginn, annar í himnasælu en hinn i kvölum í svokölluðuhelvíti. ?

Er trú kristinna einstaklinga ekki sú að réttlætið sigri að lokum?

Hvernig gæti það kallast sigur ljóssins yfir myrkrinu, ef myrkrahöfðinginn hefði tækifæri til slíkra voðaverka um alla eilífð ?

Ef barnið mitt færi til Himins en ég færi til helvítis, hvernig yrði himnavistin hjá barninu mínu, horfandi á pabba sinn kveljast alla eilífð ?

Skömm finnst mér af því þegar menn varpa þessum ljóta skugga og þessari mjög  svo óBiblíulegu kenningu á frelsara minn, haldandi það að Góður Guð léti svona gjörningviðgangast á fólki sem lifir hér á jörðu, örfá ár í synd

VAKNIÐI og lesiðDÆMISÖGUNA sjálf ásamt t.d

Esekíel 28:11-19,,,,Allir þeir meðal þjóðanna, er þekktu þig, voru agndofa yfir þér, þú fórst voveiflega og ert eilíflega horfinn,,,(þarna er átt við Myrkrahöfðingjann)

Malakí 4:1,,,, -svo að hvorki verði eftir af þeim rót né kvistur,,,( þarna er átt við syndara sem sumir segja að endi í eilífum eldi)

Júdasarbréf 1:7,,,, Eins og Sódóma og Gómorra og borgirnar umhverfis þær,sem drýgt höfðu saurlifnað á líkan hátt og þeir og stunduðu óleyfilegar lystisemdir, þær liggja fyrir sem dæmi, líðandi hegningu eilífs elds ,,,, ( hegningin er varanleg en ekki eldurinn , hann slokknaði eftir að hann var búinn að þjóna sínu hlutverki).

Ég er ekki góður í því að koma frá mér skoðunum mínum á prenti, en reyni nú samt. Ráðlegg ég þér sem lest þetta, að lesa hjálparlaust kaflann á undan og kaflann á eftir hverri Biblíutilvitnun.

Hættum að láta mata okkur á fráhrindandi og mjög svo óguðlegum kenningum sem þessari, sem lyktar svo hressilega af kúgun og auðsöfnunarhótunum hinna myrku miðalda.

L E S I Ð S J Á L F


Sáluhjálp syndara er aðeins möguleg fyrir tilstuðlan kaþólsku kirkjunnar ?

Laugardaginn 9. september, 2000 - Erlendar fréttir
Yfirlýsing frá Páfagarði um kirkjur mótmælenda

"Eru ekki kirkjur í réttum skilningi"

Páfagarði, London. AFP.

Joseph Ratzinger kardináli (t.h.) kynnir 36 síðna yfirlýsingu sína ásamt Tarcisio Bertone erkibiskupi á blaðamannafundi í Páfagarði.
Joseph Ratzinger kardináli (t.h.) kynnir 36 síðna yfirlýsingu sína ásamt Tarcisio Bertone erkibiskupi á blaðamannafundi í Páfagarði.
SÁLUHJÁLP syndara er aðeins möguleg fyrir tilstuðlan kaþólsku kirkjunnar samkvæmt umdeildri yfirlýsingu sem var gefin út í Páfagarði í vikunni.


SÁLUHJÁLP syndara er aðeins möguleg fyrir tilstuðlan kaþólsku kirkjunnar samkvæmt umdeildri yfirlýsingu sem var gefin út í Páfagarði í vikunni. Þar er því haldið fram að ýmsar kirkjur kristinna manna, svo sem enska biskupakirkjan og mótmælendakirkjur, séu "ekki kirkjur í réttum skilningi".

Ráð kardínála, sem fjallar um trúarkenningar, undirritaði yfirlýsinguna á þriðjudag og samkvæmt henni er kristnum mönnum "ekki heimilt að ímynda sér að kirkja Krists sé ekkert annað en samsafn - sundrað en samt á einhvern hátt eitt - kirkna og trúarsamfélaga. Til er ein kirkja Krists, sem lifir í kaþólsku kirkjunni, undir stjórn arftaka Péturs og biskupa í nánu sambandi við hann."

Yfirlýsingin þykir í mikilli andstöðu við ýmis skjöl sem komið hafa frá Páfagarði síðustu þrjá áratugina þar sem leitast er við að sætta kirkjurnar og sameina kristna menn út um allan heim.

 

Páfi staðfesti yfirlýsinguna

Joseph Ratzinger, yfirmaður ráðsins, skrifaði yfirlýsinguna og hermt er að Jóhannes Páll páfi hafi staðfest og samþykkt hana 16. júní. Tarcisio Bertone erkibiskup, ritari ráðsins, sagði á blaðamannafundi eftir birtingu yfirlýsingarinnar að páfi vildi að hún gilti "í allri kirkjunni". Hann bætti við að kennisetningin, sem yfirlýsingin byggðist á, væri "óskeikul".

Yfirlýsingin virðist einkum beinast gegn kirkjum sem voru stofnaðar í siðaskiptunum, svo sem kirkjur lúterstrúarmanna.

George Carey, erkibiskupinn af Canterbury, æðsti maður ensku biskupakirkjunnar, gagnrýndi yfirlýsinguna og sagði að hún væri ekki í samræmi við tilraunir til að sameina og sætta mótmælendur og kaþólska menn eftir aldagamlan klofning. "Sú hugmynd að biskupakirkjan og aðrar kirkjur séu ekki "sannar kirkjur" virðist draga í efa þann verulega árangur sem við höfum náð í að sameina alla kristna menn," sagði erkibiskupinn.

Einnig er litið á yfirlýsinguna sem gagnrýni á þá presta og guðfræðinga kaþólsku kirkjunnar, einkum á Indlandi og Suðaustur-Asíu, sem hafa beitt sér fyrir sameiningu kristinna manna. Er hún sögð hafa valdið miklum titringi meðal þeirra.

Í yfirlýsingunni segir að kaþólskum mönnum beri að líta svo á að það sé órofið sögulegt samhengi - byggt á órofa röð arftaka Péturs postula - milli kirkju Krists og kaþólsku kirkjunnar.

Í yfirlýsingunni er þó viðurkennt að nokkrar kirkjur, þeirra á meða grísk-kaþólska kirkjan, séu "sannar kirkjur" því þær hafi varðveitt órofa röð biskupa frá upphafi kristni.

Páfagarði, London. AFP.

Merkileg frétt og merkilegt er að lesa hver skrifaði þessa yfirlýsingu,

en það merkilegasta af öllu er að til séu  starfandi prestar innan Íslensku Þjóðkirkjunnar sem

sjá fyrir sér sameiningu við Rómversk-Kaþólsku kirkjuna,  þrátt fyrir þann mikla mun sem 

aðskilja þessar kirkjur og stefnur þeirra. 

 

 

 

 


Ferna með framhaldslíf ???

Ég á eina gamla mjólkurfernu sem ég hugsa stundum til þegar ég heyri fólk tala saman um daginn og veginn og svo náttúrulega náunga sinn.    Þetta er ferna sem ég féll gersamlega fyrir um leið og ég fór að lesa hvað stóð utaná henni.    Innihald fernunnar var gott en boðskapur textans á fernunni var ennþá betri og ákvað ég við fyrsta mjólkursopa að gefa fernunni framhaldslíf (semsagt að henda henni ekki)   

Til er hér í bænum nokkurs konar

               andlegur

aldingarður

sem nærri því allir bæjarmenn finna sig

skylda til að rækta á allan hátt og hlynna

að á alla vegi, við þann blett mætast menn

af öllum stéttum, bæði karlar og konur,

allur stéttamismunur og allur aldursmunur

hverfur þar eins og þoka fyrir sólu, háir og

lágir taka þar höndum saman og gamal-

mennið á grafarbakkanum og barnið fyrir

innan fermingu hittast þar í bróðerni, tignar-

frúin og betlikerlingin sitja þar eins og

systur og allir vinna það sama, prýða og

skrýða blettinn, sumir gróðursetja þar ný

blóm, aðrir stóreflistré og sumir eru í óða

önn að vökva eldri blómum og eldri trjám

til þess að ekkert glatist, ekkert kulni út

eða visni, þessi augasteinn alls bæjarins,

þessi heilagi og friðaði aldinreitur er-

slúðrið í bænum.

Lífið í Reykjavík eftir Gest Pálsson (19.öld)

Mjólk er góð, en þagmælska er betri.

 

 


« Fyrri síða

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband