Eru Múslimar bræður mínir ?

                                                              

Mikil umræða var í þjóðfélaginu á liðnu ári vegna flóttakvenna frá Palestínu sem komu til landsins og settust hér að og langar mig af því tilefni að skoða hvað Ritningin hefur að segja um það hvernig framkoma okkar kristinna ætti að vera gagnvart náungum okkar, gagnvart fólki sem minna má sín í samfélagi þjóðanna. Eftirfarandi vers eru sterk og fer ekki á milli mála að náungakærleikurinn er í fyrsta og efsta sæti versanna.

 Ef sá, sem hefur heimsins gæði, horfir á bróður sinn vera  þurfandi og lýkur aftur hjarta sínu fyrir honum, hvernig getur kærleikur til Guðs verið stöðugur í honum?   Börnin mín, elskum ekki með tómum orðum, heldur í verki og sannleika.  1.Jóh 3:17-18

   Því hungraður var ég, og þér gáfuð mér að eta, þyrstur var ég, og þér gáfuð mér að drekka, gestur var ég, og þér hýstuð mig,  nakinn og þér klædduð mig, sjúkur og þér vitjuðuð mín, í fangelsi var ég, og þér komuð til mín.   Matt 25:35-36

   Ef bróðir eða systir eru nakin og vantar daglegt viðurværi og einhver yðar segði við þau: Farið í friði, vermið yður og mettið!  en þér gefið þeim ekki það, sem líkaminn þarfnast,  hvað stoðar það?   Eins er líka trúin dauð í sjálfri sér,  vanti hana verkin.    Jak 2:15-17

  Hrein og flekklaus guðrækni fyrir Guði og föður er þetta, að vitja munaðarlausra og ekkna í þrengingu þeirra og varðveita sjálfan sig óflekkaðan af heiminum.   Jak 1:27

Hvað á ég "Íslendingurinn" að vera stöndugur, og hvað á ég "Íslendingurinn" að eignast mikið sjálfur áður en ég get farið að gefa af mér til náunga míns sem líður skort í einhverri mynd ?

Er það einhverstaðar nefnt og það sett sem skilyrði í Biblíuversunum hér fyrir ofan að bróðir minn og systir verði að vera samlandar mínir ? 

Í sögu Krists um "Miskunnsama Samverjann" er athyglisvert að það var útlendingurinn (Samverjinn)  sem var í því hlutverki að líkna, hjálpa og hjúkra,  Lúkas 10 kafli.

Kemur til mála að einhverjir Íslendingar hafi stigið á umburðarlyndis og meðaumkunar-bremsuna þegar umræðan var komin á það stig að þessar ólánsömu konur væru múslimar, við þá samlanda mína vil ég segja að það er hlutverk okkar og prestanna okkar að sjá til þess að fólk úr öðrum menningarheimum sem hingað kemur og sest hér að aðlagist okkar siðum, okkar siðvenjum og okkar trú.

Af hverju þarf útlendingurinn sem hingað kemur að taka upp okkar trú ? spyr einhver,,,

Eigum við að hætta á það að lenda í sömu snörunni og mörg nágrannalönd okkar t,d Danir og Bretar?  Hvaða líkn og hvaða hjálp er í því að skapa það eldfima samfélag sem hefur myndast t,d í Svíþjóð.

Óska ég þessum Palestínsku konum og börnum þeirra Gleðilegs árs og friðar og vona ég að þær finni og feti með Guðs hjálp hinn mjóa og rétta veg.  

Allt sem Biblían segir um fermingar

Vegna óviðráðanlegra orsaka verður þetta stuttur pistill, einfaldlega vegna þess að Biblían nefnir þetta skírnarform, þ,e  Ungbarnaskírn og í framhaldi Ferming, ekki einu orði, og fullyrði ég að ekki einn stafur í leiðarvísi kristinna manna, Heilagri Ritningu, gefur eða hefur gefið tilefni til þess að þessi siður yrði tekinn upp í stað Helgunar ungbarnsins og í framhaldi Niðurdýfunarskírn þess einstaklings sem ákveður sjálfur að fylgja og feta í fótspor frelsara síns.

Vil ég benda fólki sem í raun og veru vill kallast Kristið að fletta upp orðinu "skírn" eða orðinu "skírður" í Orðalykli Biblíunnar og skoða með opnum huga þá kafla Biblíunnar sem nefna þessi orð.

 

"Sola Scriptura" vandamálahugtak!

Hvernig líta menn á hugtakið "Sola Scriptura" ?

Fyrir þá sem ekki vita hvað um ræðir, leit þetta hugtak dagsins ljós með siðbótinni.

"Sola Scriptura" hugtakið gengur út á það, að menn standi staðfastir og hafi eingöngu orð, kenningar og vitnisburð Biblíunnar að leiðarljósi, og að Biblían sé eina undirstaða kristinnar trúar og kristilegra kenninga.

Hún gengur út á það að Orð Guðs, Biblían, sé ofar öllum mannasetningum.

Dæmi um það að leiðtogar og kirkjuyfirvöld gefi ráðleggingar og skipanir andstæðar Guðsorði eru ófá, svo ekki sé minnst á frumskóg allslags og óteljandi heimspekilegra kenninga, sem allskonar lýður sem kennir sig við Krist, ásamt fyrrnefndum kirkjuleiðtogum, kemur með, fram fyrir venjulegt fólk, kenningar sem ganga þvert á einföld og skýr boð og fyrirmæli Guðs til okkar í Biblíunni.

"SOLA SCRIPTURA PROBLEM" Getur það verið að einhverjum finnist það vera vandamál að líta á Biblíuna sem hinn eina rétta leiðarvísi og hið eina rétta landakort af þeim þrönga vegi, sem Guð bíður okkur að ganga ?

Getur verið að sá sem virðir þetta hugtak einskis, sætti sig við það að mannasetningar séu jafnar, eða jafnvel ofar Guðsorði ?

Kemur til mála að mörg trúarveldin, myndi hrynja til grunna, ef fólk um allan heim opnaði augu sín og myndi gera sér grein fyrir innihaldi hugtaksins "SOLA SCRIPTURA"

Ég tók eitt vers sem allir þekkja úr Bók Bókanna og breytti því af eigin geðþótta, eins og ég sé fyrir mér að fólk vilji hafa versið,,,, það fólk sem lítur á Sola scriptura sem "VANDAMÁL",,,,, 

Eitt og eitt vers og einstaka ritning er innblásin af Guði og nytsöm til fræðslu, til umvöndunar, til leiðréttingar, til menntunar í réttlæti, en einungis þegar hentar.

 ATH þetta stendur ekki í 2Tím 3:16.

ÁTT ÞÚ NOKKUÐ Í VANDRÆÐUM MEÐ ÞETTA HUGTAK ?

 

 

Ísraelsdýrkun

"Ég finn það betur og betur með hverjum degi, hversu erfitt er að segja skilið við skoðanir sem mér voru innrættar á yngri árum"   Eitthvað á þessa leið voru orð Martins Lúthers á þeim tíma þegar hann var að segja skilið við Kaþólsku Kirkjuna.   Þarna átti Lúther í stríði við sjálfan sig , sálarstríði , þar sem tókust á í honum innrættur vaninn annars vegar, og orð Biblíunnar hins vegar.

Djúpt í hugarfylgsnum margra kristinna einstaklinga leyfi ég mér að fullyrða að svipað sálarstríð fer í gang annað slagið, líkt og hjá Lúther á sínum tíma.  Fólk hefur tamið sér ákveðnar skoðanir og ákveðnar trúarhugmyndir og á afskaplega erfitt með að bakka út úr þeim einstefnugötum sem trúarlíf þeirra hefur tekið, þrátt fyrir  það, að það sjái með eigin augum afgerandi yfirlýsingar hinnar helgu bókar um annað.

Taka vil ég Ísraelsdýrkunina sem dæmi, KRISTIÐ fólk lendir í ástarsambandi við Ísrael nútímans, svo liggur við dýrkun, dýrkun á þjóð sem viðurkennir ekki með nokkru móti KRIST.

Ætlað gæti maður að flest af þessu fólki sem ég er að tala um, héldi sinn (SABBATH) hvíldardag á Laugardögum, sem er hinn eini rétti hvíldardagur samkvæmt Biblíunni, eins og Gyðingarnir gera, en það er öðru nær Sunnudagurinn er þeirra dagur, hvað sem Biblían segir.

Ætlað gæti maður að flest af þessu fólki, færu eftir nauðsynlegum ráðleggingum Biblíunnar varðandi matarræði, eins og Gyðingarnir gera, og hvað hollt sé mannslíkamanum að setja ofaní sig, en það er ekki svo, flest af þessu fólki étur allt sem tönn á festir, svo sem svínakjöt, skeldýr, hrossakjöt, ómælt magn af mör, og blóði og svo framvegis.

Ætlað gæti maður að Boðorðin 10, eilíf Boðorð Guðs til okkar mannanna, skipuðu sérstakan sess hjá þessu fólki, sama sess og Boðorðin skipa hjá Gyðingum.  Nei það er öðru nær, þessu fólki er nokkuð sama um Boðorðin, hvort þau séu 9 eða 10, og hvort þau séu kennd sundurslitin og rangt uppsett, eða hreinlega sleppt algjörlega, það skiptir þetta fólk engu einasta máli.

Mér líkar ekki við svona hringlandahátt, og mér líkar jafn illa við svona eiginhagsmuna-Guðfræði og mér líkar vel við Gyðingdóminn sem slíkan, en því miður er Gyðingdómurinn eins og Gullhringur án gullsins.

Við eigum ekki að láta aðdáun okkar verða það mikla á Ísrael nútímans, að hún skyggi okkur sýn á það eina sem máli skiptir 

Vér eigum heldur að ástunda sannleikann í kærleika og vaxa í öllu upp til hans, sem er höfuðið - KRISTUR.  Efesus 4:15.

Ísrael, þekkti ekki sinn vitjunartíma

Af þeim 5,4 milljónum Gyðinga sem byggja Ísrael í dag, eru einungis um það bil 15.000 sálir sem kosið hafa Krist sem frelsara sinn. 

 Vitandi þessar tölur, get ég þá leyft mér að draga þá ályktun að Ísraelsþjóðin sé ,,útvalin þjóð guðs,, enn þann dag í dag ?. Ef þessar mannfjöldatölur eru réttar er skynsamlegt af mér að halda því statt og stöðugt fram að þessi þjóð sé ennþá í því hlutverki sem Guð ætlaði henni, þegar aðeins eru um 0,28 % þjóðarinar viðurkennir Krist.

  Ég dáist að og met þessi 0,28 % þjóðarinnar mikills, en ég get þó ekki með góðu móti sagt að ég meti hin 99 % meira eða minna heldur en aðrar þjóðir,  og þó,  þeir eiga þá albestu hermenn sem heimurinn hefur uppá að bjóða, en er það komið af góðu.  

Er hægt að segja að þetta ríki sé undir vernd og blessun Guðs, sem frá stofnun 1948 hefur með kjafti, klóm og dyggri aðstoð Bandaríkjanna þurft að verja tilverurétt sinn gangnvart nágrönnum sínum dag og nótt.

Ég skrifa ekki svona færslu nema hafa Bók Bókana fyrir framan mig og enda þessa færslu á að benda á orð Jesú Krists sjálfs, þegar hann segir skýrum orðum að hlutverk Ísraels verði gefið öðrum í hendur. Lesið dæmisöguna um vondu vínyrkjana Matt 21:33-46.

Vondir vínyrkjar

³³Enn sagði Jesús: „Heyrið aðra dæmisögu: Landeigandi nokkur plantaði víngarð. Hann hlóð garð um hann, gróf fyrir vínþröng og reisti turn, seldi hann síðan vínyrkjum á leigu og fór úr landi. ³⁴Þegar ávaxtatíminn nálgaðist sendi hann þjóna sína til vínyrkjanna að fá ávöxt sinn. ³⁵En vínyrkjarnir tóku þjóna hans, börðu einn, drápu annan og grýttu hinn þriðja. ³⁶Aftur sendi hann aðra þjóna, fleiri en þá fyrri, og eins fóru þeir með þá. ³⁷Síðast sendi hann til þeirra son sinn og sagði: Þeir munu virða son minn. ³⁸Þegar vínyrkjarnir sáu soninn sögðu þeir sín á milli: Þetta er erfinginn. Förum og drepum hann og náum arfi hans. ³⁹Og þeir tóku hann, köstuðu honum út fyrir víngarðinn og drápu hann.
⁴⁰Hvað mun nú eigandi víngarðsins gera við vínyrkja þessa þegar hann kemur?“
⁴¹Þeir svara: „Hann mun vægðarlaust tortíma þeim vondu mönnum og selja víngarðinn öðrum vínyrkjum á leigu sem gjalda honum ávöxtinn á réttum tíma.“
⁴²Og Jesús segir við þá: „Hafið þið aldrei lesið í ritningunum:
Steinninn sem smiðirnir höfnuðu
er orðinn að hyrningarsteini.
Þetta er verk Drottins
og undursamlegt í augum vorum.
⁴³Þess vegna segi ég ykkur: Guðs ríki verður tekið frá ykkur og gefið þeirri þjóð sem ber ávexti þess. [ ⁴⁴Sá sem fellur á þennan stein mun sundur molast og þann sem hann fellur á mun hann sundur merja.]“^[2]

⁴⁵Þegar æðstu prestarnir og farísearnir heyrðu dæmisögur Jesú skildu þeir að hann átti við þá. ⁴⁶Þeir vildu taka hann höndum en óttuðust fólkið þar eð menn töldu hann vera spámann.

 Hvað er Kristur að segja þarna, annað en að láta það berlega í ljós að hlutverki Ísraels sem ,,Útvalinni þjóð Guðs,, sé lokið.

 Getur verið að Kristnir einstaklingar séu farnir að dá og dýrka verkfærið, sem þó brást, og varpa þannig skugga á sjálfann Smiðinn, sem þeir þó treysta á og binda allar sínar vonir við.

Megi algóður Guð blessa löndin fyrir botni Miðjarðarhafs og gefa þeim frið.